V&T Bargerveen augustus 2022

Geschreven door J. Wijnholds op . Geplaatst in Algemeen, Werkgroep Vorming & Toerusting

Wisten jullie dat de kinderen die vroeger in het Bargerveen woonden lopend naar school in Zwartemeer en Weiteveen gingen en dat je kans hebt om een flinke zeearend naast de dubbeldekker met trekker van de Veen Express kan zien vliegen… als je geluk hebt? En dat er 60 m diepe putten zijn gegraven door de militairen als brandputten voor de Brandweer mocht het nodig zijn?

Deze week hebben we een geweldig uitje gehad met de groep van V en T van onze Schepershof. Om te beginnen kwamen we samen bij de Schepershof en gingen we in optocht met 25 man en vrouw in auto’s richting ‘d Aole Pastorie, een gezellig theehuis achter Zwartemeer. De lunch bestond uit een High Tea wat heel lekker èn gezellig was.

Daarna was het verzamelen voor de Veenland Express. We waren niet de enigen want uiteindelijk gingen we met zijn 60 -en, volle bak dus, op weg door het veen onder de welsprekende leiding van Erik Bloeming, de Ranger van dit park. Zo kregen we heel wat informatie over dit unieke stukje natuur dat met veel inspanning in stand wordt gehouden. Nee, de zeearend zagen we vandaag niet, wel de bruine kiekendief en een buizerd, beiden op jacht door dit prachtige stukje natuur op en over de grens met Duitsland. En heel veel eenden, ganzen, zwaluwen, geiten, koeien en schapen met herder. Erik vertelde over het Amsterdamse veld dat genoemd is naar 5 Amsterdamse heren  die het veen wilden afgraven, maar toen bleek dat de laag zwart veen maar heel dun was verkochten ze het weer aan het Griendveen die meer belang had bij het witte veen dat meer voor turfstrooisel gebruikt wordt.

Bij de schaapskooi in Weiteveen konden we zelf de beentjes even strekken en kregen we een heeerlijk vlier- en appelsapje. Op de weg terug, de Laarweg,  raakte Erik niet uitgepraat over alles wat er te zien was. Over de huisjes die er vroeger stonden. Er zijn zelfs informatieborden bij geplaatst. Het laatst bewoonde huisje van Ueneken is in 2018 afgebrand en opgeruimd. Aan de rand van het veen werd een bijzondere plant verbouwd die Erik eerst niet kende en vroeg het aan een van de herders. ‘Erik, daar maken ze pilletjes van, wel goed voor jou! Word je rustig van.’ Het bleek Valeriaan. Ook zagen we een heel veld met platte bosjes die onze nieuwsgierigheid opwekten. Dit waren net geoogste taxusstruiken  wat in de geneeskunst gebruikt wordt in medicijnen tegen  kanker. In de verte zagen we de rookpluimen van de Purit die in het verleden het afgegraven veen verwerkte tot onder meer Norit.

En zo was deze welbestede middag zomaar voorbij en gingen we weer op huis aan. We zetten onze gasten Bram en Janny weer thuis af en we beseffen dat  zo’n middag uit met elkaar opnieuw iets extra’s geeft..